خلاصه
در این مقاله معادله حرکت لوله های انتقال سیال بررسی شده است. ما با استفاده از اصول مکانیک سیالات مانند مدل استوکس و همچنین چندین معیار در زمینه تعامل ساختار مایع (FSI) استفاده کرده ایم و نشان می دهد که ویسکوزیته جریان سیال باید در معادله حرکت سیال صدق کند. براساس این نتیجه ما می توانیم یک مدل ابتکاری برای ارتعاشات نانولوله های کربنی (CNT) ها را با استفاده از سرعت لغزش جریان سیال بر دیواره های CNT ارائه نموده و همچنین از نظریه زنجیره اثر اندازه نانوجریان و نانو ساختار را بررسی کردیم. بنابراین ابتکار در معادله FSI نشان می دهد که نانو لوله برای انتقال نانوجریان برای سرعت های بالاتر پایدارتر است. به عبارت دیگر به طور متوسط سرعت برای جریان سیال که در آن بی ثباتی اتفاق می افتد باید در مقایسه با سرعت بحرانی پیش بینی شده توسط مدل های مورد استفاده مانند پلاگین و نظریه های زنجیره کلاسیک کارساز باشد.
کلمات کلیدی: تعامل ساختار مایع (FSI) ، بی ثباتی واگرایی، سرعت جریان بحرانی، عدد نودسن، پارامتر ویسکوزیته، تئوری نظریه زنجیره وابسته به حجم.
مقدمه
نانو لوله های کربنی در حال تبدیل شدن به مواد نانو الکتریک، نانودستگاه ها و نانوکامپوزیت ها برای استفاده در نانوپیپت ها، دیسک ها، راکتورها و دستگاه های فیلتراسیون مایع، حمل و نقل یون، دستگاه های داروسازی و میکروسکوپ های هدایت یون است. در این راستا تعداد قابل توجهی از مطالعات به افشای رفتار ارتعاشی از جمله نانوساختارها و انتقال سیال توسط آنها انجام شده است. در این تحقیق ما یک ارزیابی مجدد برای محاسبات مدل سازی CNT های چسبناک را با برخی از دیدگاه های تازه را انجام داده ایم. و سعی می کنیم به منظور توسعه آن قدم برداریم و معادله ای را با در نظر گرفتن شرایط لغزش برروی دیواره ناولوله ارائه دهیم. مورد مطالعه جریان مایعات چسبناک از طریق CNT و ایجاد یک توازن جدید حرکت لوله های انتقال مایع با درنظرگرفتن اثرویسکوزیته است. آنها دریافتند که یک نانولوله انتقال یک سیال لزج را در برابر کمانش لرزش ناشی از یک نانولوله غیر چسبناک را دارد. مدل سازی محاسباتی مایع چسبناک منتقل شده از CNT توسط خوسرویان و رفیعی تبار ارائه شده است. و پس از آن اصلاح معادله FSI و فاش کردن اثر ویسکوزیته جریان سیال در لرزش و بی ثباتی نانولوله ها باعث نادیده گرفتن می شود.
مقدمه
با مقیاسه روش هیدروفرمینگ با کشش عمیق مزایای زیاد تکنولوژی هیدروفرمینگ ورق آشکار می شود که عبارت است از:
امروزه تقاضای زیادی برای استفاده از این روش در مورد شکل دهی ورق آلیاژ منیزیم و ورقهای کامپوزیت وجود دارد. از میان تحقیقات وسیع شرکت سوئدی (R&D) و دانشگاه دورتموند آلمان و انستیتو هاربین نتایج مؤثری حاصل شد ولی این روش هنوز به کندی پیش می رود و علل آن عبارتند از:
چکیده
نوجیلا و همکاران (2012) استحکام باند برشی گلاس اینومر معمولی گلاس اینومر رزین- مدیفاید (RMGI) ، پلی اسید مدیفاید کامپوزیت (کامپومر) و رزین کامپوزیت هایبرید را اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه کردند. در این مطالعه همچنین نحوه شکست باند (ادهزیو، کوهزیو و مختلط) مورد ارزیابی قرار گرفت. عاج اکلوزال 40 دندان بطور تصادفی و برحسب ماده ترمیمی به چهار گروه 10 تایی تقسیم شد. گروه I: سمان گلاس اینومر معمولی (گروه شاهد) : گروه II: گلاس اینومر رزین مدیفاید (RMGI) : گروه لIII) : کامپومر؛ گروه IV: رزین کامپوزیت هایبرید. استحکام باند برشی (SBS) توسط دستگاه اینسترون با سرعت 0/5 mm/min اندازه گیری شد. سطح شکست باند با استفاده از استرئومیکروسکوپ با بزرگنمایی 10 برابر مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین SBS گروه های I تا IV به ترتیب برابر با 3.81، 9.71، 11.96، و 18.16 مگاپاسکال بدست آمد. میانگین استحکام باند بین تمام گروه ها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و بین دو گروه با کاربرد آزمون (t-test) T مقایسه شد. در این مطالعه نتیجه گیری شد که استحکام باند برشی کامپومر در مقایسه با گلاس اینومر معمولی و RMGI بالاتر و در مقایسه با رزین کامپوزیت کمتر است.