دسته: مدیریت
حجم فایل: 399 کیلوبایت
تعداد صفحه: 13
توسعه طرح تامین مالی اسلامی برای SME ها در یک کشور در حال توسعه + نسخه انگلیسی
مورد اندونزی
مترجم: نهال چوبندی
چکیده
شرکت های کوچک متوسط (SME ها) نقش مهمی در ایجاد اشتغال و رشد محصولات ناخالص داخلی کشور های در حال توسعه دارند. در مورد اندونزی، حساب های کوچک و متوسط بیش از 90 درصد از کل شرکتها و در اشتغال است. با این حال، بمنظور رشد و کمک قابل توجه به اقتصاد، SME ها با برخی از محدودیتها مواجه هستند. یکی از محدودیت های اصلی که با آن مواجه میشود کمبود مالی است. محصولات تامین منابع مالی بانک های اسلامی ممکن است در راستای کمک به حل این مشکل باشد. طرح های مشارکتی اسلامی، مانند mhdarabah و musyarakah، دارایی های وام دهنده و وام گیرنده را یکپارچه میسازد ؛ بنابراین، به بانک های اسلامی اجازه پروژه ای را بر اساس پروفایل های ریسک سود بالاتر طولانی مدت را میدهد که در نتیجه، به منظور حمایت از رشد اقتصادی میباشد. با این حال، چون تلاش بانک های اسلامی برای جلوگیری از عدم قطعیت میباشد، طرح ذکر شده به طور گسترده مورد استفاده قرار نمیگیرد. بنابراین، پشتیبانی شدن از دولت و دانشگاه نیاز به ایجاد نوآوری در طرح تامین مالی مشارکتی دارد به طوری که همه احزاب مرتبط می توانند منافع متقابل را به اشتراک بگذارند. با استفاده از داده های اندونزی، این مقاله به تجزیه و تحلیل داده ها ی آژانس ملی آمار اندونزی و بانک مرکزی اندونزی میپردازد و و داده های ثانویه را در SME ها اندونزی و بانک های اسلامی بررسی میکند. در پایان، این مقاله یک چارچوبی ارائه میدهد که در آن طرح تامین مالی اسلامی می تواند بمنظور حل مشکل تامین مالی که شرکت های کوچک و متوسط (SME ها) در زمینه توسعه کشور با آن مواجه هستند مورد استفاده قرار گیرد.
قیمت: 8,500 تومان
مقدمه
گسترش صنعت و تجارت در قرن بیستم و به دنبال آن بروز حوادث و رویدادهای مختلف در زمینه صنعت حمل و نقل مسافر و کالا و بروز اختلافات کارگر و کار فرما ناشی از روابط کارگری در کشورهای مختلف و پیدایش نظرات گوناگون و دکتران حقوقی در زمینه چگونه جبران خسارت وارد به شخص زیان دیده و دخالت دولت ها از طریق ایجاد صنعت بیمه چه در عرصه داخلی وچه در عرصه بین المللی دولت را در صدد حمایت از شخص زیان دیده برآورد. لذا قانونگذاران با ایجاد قواعد و مقررات مدون در زمینه بیمه علاوه بر ترغیب و تشویق اشخاص حقیقی یا حقوقی که به هر دلیل مسبب ورود خسارت و ضرر بدنی و مالی به سایر اشخاص بودند در برخی موارد اشخاص را مجبور به انعقاد قرارداد بیمه با شرکتهای بیمه گر می نمود و جهت جلوگیری از بروز مشکلات متعدد جهت چگونگی و نحوه جبران خسارت به خصوص جایی که میزان آن هنگفت بود ضمانت اجرای حقوقی و کیفری تعیین نمود در حقوق ایران نیز به دلیل اینکه بسیاری از قوا عد حقوقی از فقه شیعه تبعیت می کند لذا جبران خسارت طبق قاعده «لاضرر و لاضرار فی ال اسلام » چه از طریق شخص واردکننده زیان یا سایر اشخاص چه حقیقی و چه حقوقی توجیه می کند.
بیمه از جمله موضوعات نسبتاً نوینی است که به لحاظ موضوع و اقسام، دارای طیف وسیع و پوشش گسترده ای است. بیمه در جهان امروز، یک ضرورت جدی در زندگی انسان ها شمرده می شود که اهمیت آن پس از پیشرفت علمی و فکری و صنعتی و تجاری، خصوصاً بعد از گسترش قلمرو تجارت جهانی، پیش تر شناخته شده است. پیدایش بیمه بدان دلیل بود که انسان بتواند راهی عملی برای حمایت از خویشتن در برابر از خطرها، حادثه ها و مصیبت ها بیابد. حوادثی که ممکن است از نظر علمی یا روحی، نظام مالی و اقتصادی و معیشت خانوادگی او را در هم فرو ریزد. بیمه در زمینه های اقتصادی و مالی، دگرگونی بزرگی ایجاد کرده است.
خلاصه
ریسک پذیری جغرافیایی، همانند رشته های علوم اجتماعی، در ارتباط با جنبه های دیگر، درک جمعی و فردی افراد از خطرات، ادغام تجزیه و تحلیل مشخصه های فرهنگی در مورد توسعه: مانند تاریخ، علوم، اقتصاد، سیاست، سازمان دادن شرکت ها که دارای پیچیدگی ها و کم و کاستی هایی می باشند، و جنبه های جداناپذیر در تحقیق و بکارگیری گروه های رسانه ای که باعث کاهش تاثیر فاجعه های ناگوار می گردد، می باشد. این رشته از جغرافیا که نسبتا جدید می باشد به تفسیر فرایند های تولید اجتماعی به شکل کلی می پردازد که متفاوت از تجزیه و تحلیل های بخشی می باشد که به طور سنتی در ارتباط با این رشته انجام می شده است. ریسک پذیری جغرافیایی تحت تاثیر مفاهیمی قرار دارد که فراتر از چارچوب های خاص رشته های علمی دیگر می باشد که به واسطه ادغام آن ها علوم دیگری نیز ایجاد می گردد که از طریق آن ها پیچیدگی های مربوط به تهدیدات، آسیب پذیری، خطرات و موقعیت های فاجعه بار مورد بررسی قرار می گیرد. طبق گفته مقامات ایالات متحده، در دهه های پایانی قرن گذشته شاهد کاهش این فاجعه ها بوده ایم به این دلیل که پیشرفت های ارزشمندی به واسطه تحقیقات تجربی و عملی در بخش هایی از آمریکای لاتین انجام شده است. عنصر موثر دیگر در زمینه اجتماعی شدن این موارد از طریق تبلیغات در ارتباط با موضوعات مختلف این سوانح می باشد. که شامل سابقه این سوانح، سیاست پیشگیری، تجارب ملی و محلی و غیره می باشد.
در ارتباط با نظریه های اخیر، ریسک پذیری جغرافیایی از ابزارهای خود برای پیشرفت تحقیقات در مورد افراد و محیط در لحظه اجرای سیستم های ریسک پذیری استفاده می کند. برای انجام چنین مواردی شهر Yambo قدم جلو نهاده و سازمان های این موضوع را مطرح می کنند که شهر نیازمند مولد هایی می باشد که بتواند به توسعه ساختارهای سیاسی برای کاهش این فاجعه ها و تهدیدات ناشی از حوادث طبیعی گردد. در ارتباط با چنین بررسی هایی بحث های اصلی در ارتباط با این پدیده می باشد که چگونه ریسک پذیری جغرافیایی می تواند در ارتباط با سازماندهی شهروندان، یکپارچه سازی فضاها باشد و اینکه به گونه ای در آن مداخله داشته باشد تا به بهینه کردن مدیریت این سیستم ها بپردازد. شرکت هایی که در این زمینه با اطلاعات کامل به پیش می روند تا به تفسیر چنین مواردی بپردازند، راحت تر می توانند بر تاثیرات منفی چنین فاجعه هایی غلبه کنند. زمانی که جوامع در معرض خطر از خطرات مربوطه و آسیب ها آگاهی پیدا می کنند، از مداخله سازمان های دیگر جلوگیری می کنند، نقش مهمی را به عنوان فعال ایفامی کنند و پیشرفت های خود را مد نظر قرار می دهند به این ترتیب می توانند با افراد فعال دیگر نیز در این زمینه چه عمومی چه خصوصی همکاری داشته باشند. به هر حال فرضیه هایی که به بررسی این موارد می پردازند به این موضوع استناد می کنند که شهرها منابع مهمی را در تعیین این موارد، کاهش تهدیدات، و اجتناب از خطرات بدون بدست آوردن حداقل نتایج یکسانی سرمایه گذاری کرده اند.
با این وجود، چنین مواردی مطابق با انتظارات مطرح شده در برنامه و فعالیت های انجام شده در موسسات رسمی نمی باشد و پرسنل های حرفه ای و جوامع نیز در این زمینه تعیین کننده می باشند. نمونه های کمیاب مربوط به فعالیت های جمعی به اقدامات، فوریت ها و توجه خاص به قربانیان را مد نظر قرار می دهد. موارد کمی نیز در ارتباط با سطوح آموزش ها و اقدامات انجام شده در جوامع و موسسات وجود دارد زیرا هیچ مورد نظام بندی شده ای در ارتباط با موارد و اقدامات بیشمار موجود در شهرداری ها در مورد چنین فاجعه هایی وجود ندارد.
مقدمه
تولید مثل کارآمد یکی از فاکتورهای مهم در تولید اقتصادی گاو شیری می باشد. عملکرد ضعیف تولید مثل یکی از موضوعات مهم در اقتصاد گاو شیری در دنیا می باشد. آندومتریت به علل مختلفی روی می دهد که عفونت های باکتریایی اغلب به عنوان دلیل اصلی ناباروری شناخته می شوند. تشخیص و درمان آندومتریت سالهاست که مورد بحث می باشد. مشاهدات عملی، ارائه تعاریف متفاوت توسط محققین مختلف، روشهای مختلف تشخیصی، کلینیکی و یا پاتولوژیکی، اهداف درمانی مختلف از عواملی هستند که مورد بحث می باشند. درمطالعه حاضر اثر تزریق داخل رحمی آنتی بیوتیک بعد از تلقیح مصنوعی در گاوهایی با سابقه عفونت رحمی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 200 رأس گاو هلشتاین با سابقه آندومتریت انتخاب گردیدند، تعداد 100رأس آنها 24 ساعت بعد از تلقیح مورد تزریق داخل رحمی آنتی بیوتیک قرار گرفتند و 100 رأس نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب گردیدند. گاوهای انتخاب شده یا دچار آندومتریت بالینی پس اززایش بودند و یا گاوهای واکلی بودند که سابقه عفونت های رحمی داشتند. ترشحات رحمی سرویکسی، اندازه شاخ های رحم و سرویکس به عنوان فاکتور مهم جهت تشخیص آندومتریت مورد بررسی قرار گرفت. میزان 1 میلیون واحد پنی سیلین پروکائین محلول در 20 میلی لیتر آب مقطر در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. در مطالعه حاضر فاکتور نوبت زایش و نوبت تلقیح در هردو گروه درمانی و کنترل مشابه انتخاب گردید. میزان باروری در گاوهای گروه درمانی در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب 33 درصد و 20 درصد بودبه نظر می رسد که تزریق داخل رحمی آنتی بیوتیک در گاوهای شکم اول دارای اثر قابل ملاحظه ای نیست. امدر گاوهای شکم دوم و بالاتر درگروه درمانی دارای اثر قابل ملاحظه ای در مقایسه با گروه کنترل بود تزریق داخل رحمی آنتی بیوتیک باعث افزایش میزان باروری در تلقیح دوم و بالاتر گردید اما استفاده از این روش درمانی درتلقیح اول تأثیری بر روی میزان باروری نداشت طبق بررسی انجام گرفته نتیجه گیری می شود که تزریق داخل رحمی پنی سیلین 24 ساعت بعد از تلقیح درگاوهای شکم دوم و بالاتر و تلقیح دوم و بالاتر باعث افزایش میزان باروری می گردد. اما این روش درمانی دارای اثر مثبتی بر روی باروری درتلقیحات بعدی نبود، و در واقع گاوهایی که در تلقیح همراه با آنتی بیوتیک بارور نشدند استفاده از آنتی بیوتیک در تلقیحات بعدی درآنها نیز بی اثر می باشد.